با سلام خدمت همه جوانان این مرز و بوم . مطالبی که از نظرتان می گذرد فقط و فقط به منزله یک درد نامه می باشد و بس . البته اگر فرجی حاصل شد و مسئولی گذرش به این وبلاگ افتاد که چه بهتر و گر نه فقط می خواهم ببینم بقیه دوستان جوانم آیا همین درد ها را دارند یا نه .
اولین مسئله ، مسئله حق و حق خورری در این مملکت است که تا جایی که اطلاع دارم امروزه اگر پارتی نداشته باشی ول معطلی .
سئوالی که همیشه ذهن مرا به خود مشغول کرده اینه که چرا در یک مملکت اسلامی و مملکت امام زمانی باید اینگونه باشد ؟ چرا در یک مملکتی که داعیه جهانی شدن را دارد و مدعی است که دین اسلام باید جهانی شود باید این گونه باشد که مردمش می گویند اگر در کارهایت دروغ نگویی کارت پیش نمی رود ؟ اگر چاپلوس نباشی کارت پیش نمی رود ؟ واقعا چرا باید این جور باشد ؟ چرا کسی چیزی نمی گوید ؟ آیا همه به خاطر نقطه ضعف هایشان جرات حرف زدن ندارند یا مسئله چیز دیگری است ؟ اصلا ما به عنوان قشر جوان و قشر آینده ساز این سرزمین چکاری باید بکنیم ؟ آیا باید همین روند را ادامه بدهیم یا باید چاره ای بیندیشیم ؟ آیا نباید یکپارچه شویم و نزد رهبر و رئیس جمهور ورئیس قوه مقننه و رئیس قوه قضائیه برویم و با آنها اتمام حجت کنیم ؟ تا کی باید تحمل بکنیم ؟
